#BTS_SCENARIO_QRF
❗️Құпия❓
4-бөлім
Таң.
Әдетінше мектеп формасын киген Чимин, сөмкесін арқалай, үйден шығып кетті..
Саябаққа келген Чимин, бүгінгі көрген түсін ойлап, ол түстің мағынасын түсіне алмай әлек. Бұл түсініксіз түс, оны әбден қажытып жіберген де еді. Әбіржіп, өңі де қашып кеткен Чиминнің бұл түрі ата-анасын әзірге еш алаңдатпауда. Осы бір кезде Чиминнің телефонына бір сәтте екі бірдей хабарлама келіп түсті. Оның бірі анасынан келген болса екіншісі досы Минджудан келген екен. Анасының хабарламасын ашқан Чимин ата-анасының тағы да Пусанға кетіп бара жатқанын біледі. Ал Минджудың хабарламасында өзіне тым таныс үйдің суреті болды. (Пікірден ол үйді көре аласыздар) Иә, бұл үй Чиминнің бала кезінде тұрған үйі. Яғни Пусандағы үй болуы керек. Артынша Минджудан “Мені кешке күт, үйіңе барамын” деген хабарлама келіп түсті.
Кеш ауған уақыт, Минджу жаяулатып жаңбыр астында Чиминнің үйіне жол тартты. Үсті басы малмандай су болған Минджуды беймәлім қыздың дауыс тоқтатты. Бұл дауыстың нақты қай жақтан шығып жатқандығы белгісіз, бірақ тым жақыннан естіліп жатты. Минджу сасқалақтай, абыржулы күймен айналасына көз жүгіртіп, әлгі дауыстың кімге тиесілі екендігін анықтамақ болды. Бірақ өкінішке орай, айналасында ешкім болмады. Бойын қатты үрей басқан Минджу, алды-артына қарамастан жүгіре жөнелді.
Чиминнің үйі.
Екі дос көптен бері кездеспей де сөйлеспей де кеткені бізге мәлім. Чимин көрген түсін Минджуге айтқалы екеуі бірде бір рет кездесіп, сөйлескен емес. Минджудан ондайды күтпеген Чиминнің досына деген өкпесі де қара қазандай еді. Минджу ананы бір мынаны бір айтып, әйтеуір дегенде Чиминнен кешірім сұрап, артық ренжімеуін өтінді. Артынша екеуі бәз баяғыша күліп, сөйлесіп отырды. Кенет Минджу мұнда келгенінің басты себебіне көшуді ұйғарып, Чиминмен оның түсі жайлы сөз қозғады.
– Айтпақшы Чимин, мына үйді таптым. Қарашы, дәл сол үй ғой,- қолына сөредегі суретті алып, телефондағы суретпен салыстыра.
– Шынында да сол үй. Ұқсастық па әлде сол үй ме?
– Меніңше сол үй, қарашы, әрі ескіріп те қалған. Мүмкін барып көрерміз?- Минджу досына сұраулы жүзбен қарап.
– Барып көргеніміз дұрыс деп ойлайсың ба? Ол үйде басқа адамдар тұрса ше? Олар бізді үйіне кіргізе қоймас.
– Мен үйді біраз бақыладым Чимин. Үйде адам жоқ, кіріп не шығып жатқан адамды көрмедім. Болған күннің өзінде де ол үйдегі адамдар қонақта болды немесе өзге қалада тағысын тағы. Мен үйді екі күн бойы аңдыдым.
– Ендеше ертең таң ата салысымен сол үйге барайық. Ешкім жоқ екендігіне көз жеткізгесін бәлкім үйге кіріп көрерміз.
– Иә, солай істеп көрейік. Айтпақшы Чимин ата-анаң көрінбейді, олар қайда?
– Олар тағы да Пусанға кетті. Соңғы кездері сол қалаға жиі барғыштап кетті өздері. Кімдер шақыра беретінін?!?
– Қызық екен,- деді, Минджу ойлана.
Осылай екі дос тағы да біраз әңгімелесіп, сосын ұйқыға жатты.
Таң.
Сағат 5:32, Чимин мен Минджу жуынып-шайынып, киімдерін кие үйден шығып кетті.
– Әжептеуір алыс екен ғой. Әлі жетпедік пе? Автобуспен 40минут жүрдік, ендігісі міне,- жаяулатып үйлер арасымен жүріп келе жатқан Чимин Минджуге қарап.
– Міне аз қалды, тездетейік,- Минджу, қолымен әлде бір жерді нұсқап, жүріп кетті.
Енді жеттік дегенде Чимин жерге отыра қалып:
– Құрып кетсінші, шаршадым ғой. Ары қарай жүрмеймін, осында қала берем,- ах-ух деп, терең тыныстап, отыра берді.
Ал Минджу болса оның қылығына қарап, күліп тұрды.
– Алла-Алла, сені мұндай деп ойламаппын Чимин. Жас баланың қылығын жасап отырсың.
– Шаршадым ғой енді, бұншалықты алыс екенін білгенімде үйдегі мотоциклды айдап шығушы едім ғой. Неге ескертпедің?- бұрқылдай сөйлеп.
– Сенің оның қорқынышты, сосын айтпадым. Айтпақшы жаныңа қара, бұл сол үй,- деп көрсетіп жатып, кілт тоқтай қалды.
Чимин де артына қарап еді, көзі бірден үйдің алдында тұрған көлікке түсті.
– Чимин, бұл көлік?
– Бұл көлік…
– Әкеңнің көлігіне ұқсайды екен.
– Бұл… ұқсайды емес сол-ау деймін. Номеріде әкемдікіндей. Бірақ олар Пусанға кетті ғой,- Чимин ойлана, орынын тұрды.
– Сонда олар сені алдаған ба? Пусанға кеттік деп мына үйге келіп жүрген бе?
– Түк түсінсем бұйырмасын.
– Демек мұнда бір құпия бар Чимин. Бұл анық, ата-анаңның сенен жасырғандары бар. Мен сенімдімін егер шыныменде жертөледе адам бар болса, онда олар сол белгісіз адамға келіп жүр деген сөз.
– Басым қатып кетті ғой, олардың менен жасырған құпиялары не? Не себепті мені балаша алдап жүр? Қарғыс атқыр, не болып жатыр өзі?!?
Чимин жынауға шақ тұр. Осы бір кезде әлгі үйден күткеніміздей Чиминнің әкесі шығып келді. Мұны бірінші болып байқаған Минджу, Чиминнің киімінен тарта, жол бойындағы көлік артына жасырына қалды. Екеуі сырттан сығалай, әкесін бақылауға кірісті. Чиминнің әкесі көлігінің ішінен әлде бір сөмкелерді көтеріп, қайта үйге кіріп кетті.
– Сөмкедегі не зат, көре алдың ба?- Чимин, Минджуге қарап.
– Меніңше азық-түлік сияқты, нанның барын анық байқадым.
Көп ұзамай, Чиминнің ата-анасы үйден шығып, есік алдында біраз сөйлесті. Жәй ғана сөйлесіп тұр деуге келмес, бір нәрсеге келіспей, ұрсысып тұрғандары іс қимылдарынан-ақ байқалып тұрды. Артынан анасы қолымен ауызын баса, жерге отыра қалды. Шамасы жылап жатқан сияқты, ал әкесі болса белін таяна, қабағын түйіп, теріс қарап тұрды. Содан әкесі анасының қолынан ұстап, бір нәрселерді айтып, екеуі бірге көлікке отырып, жүріп кетеді. Ал Чимин мен Минджу олар кете салысымен үйге беттеді.
– Минджу, үйде басқа ешікм жоқ па екен? Біреулер бар болса ше? Мүмкін ата-анам, бұл үйді сатып алған адамдармен жақын араласатын шығар.
– Солай ойлайсың ба? Бұл жайлы мүлдем ойламаппын. Шынында да солай болуы әбден мүмкін Чимин. Сөзіңнің жаны бар.
– Бір жағынан жаңағы айтқан сенің сөздеріңде рас сияқты. Мен дәл қазір не істерімді білмей тұрмын Минджу.
– Не істейміз? Үйге кіреміз бе әлде, үйге қайтып, ата-анаңнан астарлап сұрап көресің бе?
– Үйге қайтқанымыз дұрыс сияқты. Бір жағынан мына үйді де көргім келеді, бірақ жүрегім дауаламай тұр.
– Келіп тұрып, көрмей кеткеніміз жарамас. Не дегенмен біраз жол жүрір келдік қой.
– Ия, үй ішіне кірмесекте, тым құрымағанда сыртынан, терезе арқылы бақылап кетейік,- деп екеуі ақыры дегенде үйді сырттай бақылап шығуды ұйғарды.
Алдымен үйде өзге біреулердің жоқтығына көз жеткізбек болған жігіттерді әлде кімнің тамағын кернеген дыбысы тоқтатты.
#HobiLopi